Etnopedagogika Tuvinskogo Naroda

Özet

Her birey yetiştiği ortamda aile büyüklerini rol model alır; onların yaşattığı değerler, gelenek ve görenekler çerçevesinde davranışlarını biçimlendirir. Ailesinde edindiği bilgi ve beceriler doğrultusunda hayata bakış açısını belirler, sosyalleşme ve toplumsallaşma sürecinde bu bilgi ve beceriler sayesinde güçlü olmayı öğrenir. Yani “insanlar kişiliklerinin temelini oluşturan bir kısım davranışı aile ortamında kazanır” (Aliyeva Çınar, 2022). Bireyin, kimliğinin oluşumunda aile büyükleri ile yaşadığı bu kültürel etkileşimi “etnopedagoji” kavramıyla açıklamak mümkündür. “Etnopedagoji” kavramı bilim dünyasına henüz yeni girmiş olmakla beraber pedagojinin bir dalı olarak kendine özgü işlevleriyle öne çıkarak bilime katkı sağlamaktadır. Çınar’a (2018) göre “etnopedagoji; bir toplumun (etnik grubun) tarihin derinliklerinden geliştirerek taşıdığı içeriği, kendi geleneksel etnik-ulusal bilgi ve bilincinin aktarılmasını konu edinen, çocuk yetiştirmede kullandığı bilgi ve öğretim yöntemlerinin araştırıldığı eğitim bilimi dallarından biridir”. Bu tanımdan hareketle etnopedagoji disiplininin temelinde insan yetiştirme sürecinin ve bu süreçte kullanılan araç ve yöntemlerin incelenmesi yer alır, görüşüne ulaşılabilir. Bu yazıda G. N. Volkov, K. B. Salçak ve A. S. Şaalı tarafından kaleme alınan “Tuva Halkının Etnopedagojisi” adlı eser üzerinde durulmaktadır.