An Ethnopedagogical Examination of Ashik Senlik's Heroic Poems in Terekeme Culture


Abstract views: 144 / PDF downloads: 143

Authors

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.12598497

Keywords:

Terekeme Turks, Minstrelsy Tradition, Ethnopedagogy

Abstract

Culture, which includes values ​​such as language, religion, history, art, music, sports, folklore, customs, traditions, economy, law, science, ethics, and aesthetics, contributes to the continuity of societies. Turkish culture is one of the oldest and richest cultures in world history. One of the important elements of our cultural values ​​is the folk poets. Folk poets have played a unique role in educating, enlightening, and guiding the people, making a unique contribution to cultural transmission. They have helped the young and adults of the society to grow up as individuals suitable for the ideal. The culture of the Terekeme Turks, a Turkic tribe of North Caucasian origin, is based on folk literature. This genre is a type of literature that emerged before the acceptance of Islam and was performed orally. One of the most important poets of the 19th century in Turkey is also Âşık Şenlik, of Terekeme origin. He addressed many subjects in his poems, from death, love, pain, heroism to the human inner world. The purpose of this study is to examine the theme of heroism in the poems of Âşık Şenlik from an ethnopedagogical perspective, by considering the cultural values, learning processes, and educational practices of the society he belongs to. In this research, which is a review article, four works of Âşık Şenlik have been examined. It has been revealed that these works include themes such as emphasizing national and moral values, strengthening patriotism, and developing the consciousness of defending the homeland in the young generations.

 

References

KAYNAKÇA

Alptekin, A. B. M. ve Coşkun N. (2006). Çıldırlı Âşık Şenlik Divanı (Hayatı, Atışmaları ve Hikâyeleri), Çıldır Belediyesi Yayınları, Ankara.

Alyılmaz, S. (2003). Borçalılı bilim adamı, eğitimci, şair Valeh Hacılar:(hayatı, sanatı, şiirleri). Devran Yayıncılık.

Artun, Erman (2001). Âşıklık Geleneği ve Âşık Edebiyatı. Akçağ Yay., Ankara.

Artun, E. (2012). Günümüzde yaşayan âşıklık geleneği üzerine düşünceler. Prof. Dr. Mine Mengi adına Türkoloji Sempozyumu (20-22 Ekim 2011). Adana: Çukurova Üniversitesi.

Asker, N. (2019). ÂŞIK ŞENLİK'İN ŞİİR DÜNYASI. Uluslararası Türk Lehçe Araştırmaları Dergisi (TÜRKLAD), 3(1), 94-103.

Aslan, Ensar, (2007). Çıldırlı Ȃşık Şenlik Hayatı – Şiirleri – Karşılaşmaları – Hikâyeleri, Ankara. Maya Akademi.

Bala, M. (1967). “Karapapak”, İA., Cilt: 6, İstanbul: MEB Yayınları.

Baskakov, N. A. (1958). Karakalpaksko-Russky Slovar (Karakalpakça-Rusça Sözlük). Moskova.

Brown, A. P. (2008). A review of the literature on case study research. Canadian Journal for New Scholars in Education, 1(1): 1-13.

Caferoğlu, A. (1976). Kafkasya Türkleri, Türk Dünyası El Kitabı, Ankara.

Çınar, İ. (2018). ATABEK YURDU ETNOPEDAGOJİSİ: AHISKA ÖRNEĞİ. Turkish Studies, 13(4), 363-386.

Çınar, İ. (2018). MANKURTLAŞTIRMA VE ETNOPEDAGOJİ KAVRAMLARINA AYTMATOV GİBİ BAKMAK. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 6(13), 80-99.

Çınar, İ. (2021). Etnoandragoji bağlamında halk ozanı-molla ilişkisine bakış: Atabek yurdu örneği. Uluslararası Ahıska Araştırmaları Dergisi, Sayı 1, ss 1-15.

Çınar, İ. (2022). Etnopedagoji: Atabek Yurdu. 4. Baskı. Pegem Yayınları.

Çınar, M. A. (2020). Âşik Şevki Halici'dan Derlenen Halk Hikâyelerinin Dil Özellikleri. Uluslararası İnsan ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 3(3), 84-93.

Çınar, M. A. (2022). AHISKA TÜRKLERİNDE ETNOPEDAGOJİ BAĞLAMINDA ATASÖZLERİ. Uluslararası Etnopedagoji Dergisi, 2(1), 1-17.

Çintay, V. (2019). ȂŞIK ŞENLİK’İN ŞİİR VE HİKȂYELERİNDE FOLKLOR UNSURLARI. ÖMER HALİSDEMİR ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI ANABİLİM DALI YÜKSEK LİSANS TEZİ.

Dündar, S.-Çetinkaya, H. (2004). Terekemeler (Karapapak Türkleri), El Kitabı, Eylül.

Göçer, A. (2012). Dil-kültür ilişkisi ve etkileşimi üzerine. Türk Dili, 729(1), 50-57

Gökşen, C. (2012). Âşık Şenlik’in İşgal Yıllarında Söylediği Koçaklama ve Destanların Halk Üzerindeki Etkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 1(3), 118-135.

Gül, Y. E., & Alimbekov, A. (2020). ANADOLU VE KIRGIZ TÜRKLERİNİN ATASÖZLERİNDEKİ “ÇALIŞKANLIK” DEĞERİNİN ORTAK ÖZELLİKLERİ. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 9(2), 692-705.

Heziyeva, Ş. (2010). Tarihi süreç içinde Türkiye’de âşıklık ve âşıklık geleneği. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 10(1), 81-89.

Heziyeva, Ş. (2011). KARS ÂŞIKLIK GELENEĞİ VE BADELİ ÂŞIK. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (44), 211-225.

Kafkasyalı, A. (2012). Karapapak Türkleri. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (48), 269-304.

Kalafat, Y. (1999). Karakalpak Türklerinde Halk İnançları. MF. Yıl: 10, S. 40, s. 11-12.

Kemaloğlu, M. (2012). Terekeme-Karapapak Türkleri Yerleşim Alanları. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 1(3), 55-81.

Kömleksiz, M., Çelikbay, A., & Alimbekov, A. (2002). Açıklamalı eğitim terimleri sözlüğü: Kırgızca-Türkçe-Rusça-İngilizce. Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Yayınları.

Paker, T. (2015). Durum çalışması. Nitel araştırma: Yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımları. (s. 119-134) içinde. Anı Yayıncılık.

Palatkina, G. V. (2009). Etnopedagogika. İzdatel’skiy dom “Astrahanskiy universitet”

Yeniaras, O. (1994). Karapapak ve Terekemelerin Siyasî ve Kültürel Tarihine Giriş. İstanbul.

Yıldırım, Ö. (2018). Çıldırlı Âşık Şenlik’in Şiirlerinin Dili (Giriş-Gramer-Metin-Dizin) (Doctoral dissertation, Doktora Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi).

Yıldız, M. (2005). Karapapak (Terekeme) Türkleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans.

Yılmaz, B. (2022). Âşık Şenlik’in Şiirlerinde Mert ve Namert Kavramları. SOCIAL SCIENCES STUDIES JOURNAL (SSSJournal), 8(103), 3510-3518.

Yılmaz, S. (2007). Karapapak (Terekeme)Türkleri. Ankara.

Published

2024-06-30

How to Cite

Yıldız, Ülkü S., & Aksel, A. (2024). An Ethnopedagogical Examination of Ashik Senlik’s Heroic Poems in Terekeme Culture. Uluslararası Etnopedagoji Dergisi, 4(1), 1–19. https://doi.org/10.5281/zenodo.12598497