PROVERBS OF THE AHISKA TURKS IN THE CONTEXT OF ETHNOPEDAGOGY


Abstract views: 300 / PDF downloads: 151

Authors

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.7545244

Keywords:

Ethnopedagogy, Ahiska Turks, Social Values, Proverbs

Abstract

Every society or every ethnic group that aims to continue its existence endeavours to raise its members from an early age in line with the beliefs and values of that society. These values are the most important criteria that give meaning to the socio-cultural elements of that society. These values, which are attempted to be instilled in the mind of the individual, are transferred within the family with traditional methods before children have reached school age. Therefore, the focal point of this education, which is described as public education in a general sense and ethnopedagogy in a particular sense, is the family. Ethnopedagogy is a science that deals with the education and upbringing of children with the empirical knowledge of ethnic groups; the moral-ethical and aesthetic appearance of values of a people, ethnic group, tribe, clan or family that have existed since the past; and the control and evaluation of good manners, the patterns of etiquette within an ethnic group, evaluation and control among ethnic groups, and their attitudes towards nature. When every ethnic group raises their children with traditional methods within the family, they benefit from folktales, legends, stories, riddles, folk songs, proverbs, idioms and others, because in these narratives the past, present and future of the people are depicted, and a people’s ethnic identity, history, culture, customs and traditions, and religious beliefs, etc., are located. In this study, the proverbs, which are the whole of the values in which the feelings and thoughts of Ahiska society are transformed into words, are discussed. The aim of the study is to examine the functionality of proverbs, which are each used as a teaching tool in the family education process of the Ahiska Turks, in shaping the character of the individual. In order to access the data, a case study, one of the qualitative research designs, was used, the content analysis method was applied to examine the ethnopedagogical status of the proverbs of the Ahiska Turks, and the data were presented through descriptive analysis.

References

Akramova, D. (2009). Kırgızistan’da orto mekteplerdeki ‘adep sabagı’ dersinde din eğitimi ile ilgili amaçların gerçekleşme düzeyi (Oş örneği). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Din ve Felsefe Bilimleri Din Eğitimi Ana Bilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi.

Aktaş, Ş. T. (2004). Seçme atasözleri ve eleştirmeli açıklamaları. Akçağ Yayınları.

Alimbekov, A. (2007). Etnopedagoji ve Kırgız etnopedagojisinin temel kavramları, Türk Yurdu, Cilt: 27, Sayı: 242. 31-36.

Aliyeva Çınar, M. (2017). I. Uluslararası Kafkasya Halk Kültürü Kongresi, Bildiriler 9-11 Ekim 2017 içinde. Ahıska Türklerinin atasözlerindeki sosyo-kültürel değerler, Kafkas Üniversitesi, 224-232.

Aydıngün, A. ve Aydıngün, İ. (2015). Ulusötesi bir topluluk: ulusötesi aileler. Ahmet Yesevi Üniversitesi Yayınları.

Bayraktar, R. (2013). Eski Sovyetlerde Türk kimliği. Berikan Yayınları.

Çınar, İ. (2021). Etnopedagoji: Atabek Yurdu. 3. Baskı. Pegem Yayınları.

Davey, L. (2009). Davey, L. (2009). The Application of Case Study Evaluations. Elementary Education Online, 8(2), 1-3.

Doğan, L. (2009). Uygur atasözlerinde yüceltilen değerler. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Haziran 2009 Cilt 11, Sayı 1, 87-104.

Hacılı, A. (2009). Axısqa Türklǝri: vǝtǝn bilgisi, Ahıska Reklam Tanıtım Ajansı.

Kereytov, R. (2020). Atasözü terbiyenin temeli. (Çev. C. Sütbaş), (Ed. Ö. Küçükmehmetoğlu). Ankara Ofset Basım Matbaacılık.

Konfüçyüs (1945). Büyük bilgi, (Çev. Mukaddere Nabi Özerdem), Milli Eğitim Yayınları.

Özensel, E. (2003). Sosyolojik bir olgu olarak değer. Değerler Eğitimi Dergisi, 1 (3), 217-239.

Özkan, H. H. (2006). Popüler kültür ve eğitim. Kastamonu Eğitim Dergisi. Cilt: 14, No: 1, 29-38.

Palatkina, G. V. (2009). Etnopedagogika. İzdatel’skiy dom “Astrahanskiy universitet”.

Tosun, İ. (2015). Etnopedagoji açısından Monguş Kenin-Lopsan’ın Tıva Çaŋçıl adlı eseri, Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. Volume 10/8 Spring 2015, p. 2017-2038.

Uçar, İ. ve Doğruel, N. (2016). Kazak Türkçesinde aile bireyleri ile ilgili atasözleri üzerine bir çalışma. Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi. 5(1), 94-107.

Vahabzade, B. (1978). Sadelikde Böyüklük, Yazıçı Yayınları.

Volkov, G. N. (1974). Etnopedagogika. Çeboksarı.

Volkov, G. N. (1989). Neotyemlemaya çast’ narodnoy kul’turı. Pedagogika. No: 7, 98-105.

Volkov, G. N. (2004). Çuvaşskaya etnopedagogika. Çeboksarı.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.

Published

2022-06-29

How to Cite

Çınar, M. A. (2022). PROVERBS OF THE AHISKA TURKS IN THE CONTEXT OF ETHNOPEDAGOGY. Uluslararası Etnopedagoji Dergisi, 2(1), 1–17. https://doi.org/10.5281/zenodo.7545244